Rondom De Sprengen 30 september 2025
Als ik de titel van deze column nog even tot me door laat dringen, denk ik, je hebt makkelijk praten Wim. Met de mogelijkheid om elk jaar op vakantie te kunnen gaan. Met je dure elektrische fiets, je huis en je auto. Met je ramen met dubbel glas, je warme douche, je vaatwasser en zo meer. Wat een luxe. Wat een rijkdom. Moet ik me daar nu schuldig over voelen? Nee, doe maar niet Wim. Beter is me rijk te voelen met dit alles en daar dankbaar voor te zijn.
De titel van deze column ‘Eenvoud is het mooiste wat er is’ heb ik overgenomen uit een dagbladartikel over schrijfster en theologe Maria de Groot. Haar levensfilosofie en haar manier van gelukkig-zijn sprak me erg aan. Maria de Groot (88) heeft in haar leven, als het om materiële zaken gaat, vaak een beetje op het randje geleefd. Ze leidt sinds ruim 40 jaar een teruggetrokken bestaan in een Fries dorp. Ze vertelt: “Ik gebruik m’n tijd voor gespreksgroepen en het schrijven van gedichten. In het dorp zijn de meeste kerkgemeenschappen verdwenen. Daardoor is er meer vrijheid van denken, maar zijn veel mensen hun oriëntatie op levensvragen kwijtgeraakt.”
Toen Maria de Groot in dat Friese dorp kwam wonen, viel het haar meteen op hoe stil het daar was en die stilte is ze steeds meer gaan waarderen. Ze zegt: “Stilte is zo kostbaar. Veel mensen zijn zich daar niet zo van bewust. In de stilte kom je erachter dat er meer is dan alleen het aardse.”
Als ik vlak na een overlijden wordt gevraagd om een In Memoriam te schrijven, is steevast één van de vragen die ik stel in de voorbereidende gesprekken: “Wat zijn de dingen geweest waar hij of zij het meest van hield?” Er ontstaan dan vaak levendige gesprekken. Soms wordt er bij stil gestaan, dat er meer is tussen hemel en aarde dan we geneigd zijn te geloven. En vaak worden er veel eenvoudige dingen genoemd, dingen die er uiteindelijk het meeste toe deden. Niet dat de wat ‘grotere’ dingen als bijzondere vakanties en zakelijk succes onbeduidend waren, maar het blijkt vaak dat mensen in essentie misschien wel de meeste vreugde halen uit de kleine eenvoudige dingen. Daarover meer in m’n volgende column op 28 oktober. Tot dan.